ودر اینجا خوشبینی ایجاد میشود ولی غیرواقعی و کودک ناراحت درون ما سرکوب میشود ونادیده گرفته میشود وبه صورت سرزنش بروز میکند چونکه هنوز احساس رضایتی توخالی وجود دارد ومشکل، خودرا به صورت سرزنش به خود ودیگران نشان می دهد به صورتی کاملا واکنشی از درون ما می جوشد و تاوقتی مشکل دیده نشود معصوم در نقطه ی امن خود باقی میماند وریسکی نمیکند و چون در ناخوداگاه واقعا مشکل وجود دارد وریسک در دل، مشکل واقعی است ولی او نمیخواهد مکان امن خود را ترک کند و ریسک واقعبینانه را به جان بخرد چون میترسد بهشت خوشبینی اش را ازدست بدهد.
درباره این سایت